درباره همه وظایف شربتخانه حضرتی 
شاعری که مکتب نرفته شعر برای اهل بیت گفت 
دارنده نخستین مدال تالوی کشور ساکن محله امامیه است
موسوی| خیلی‌ها او را از مسابقات گوانگجو در سال ۲۰۱۰ می‌شناسند. ووشوکار جوان محله امامیه مشهد که باوجود مصدومیت نخستین مدال کاروان ورزشی ایران را کسب کرد. صحبت از احسان پیغمبری است. ووشوکار طلایی مشهدی که در محله امامیه ساکن است. پیغمبری از سال ۸۱ ووشو را با هادی غمخوار مربی خوب شهرمان آغاز کرد و سال‌ها بعد یکی از موفق‌ترین ووشوکاران تاریخ کشور شد که با وجود کمبود امکانات همیشه یکی از امید‌های کسب مدال برای تیم‌ملی است.
همچنین این ورزشکار خوب محله در مسابقات ۲۰۱۰ گوانگجو با کسب مدال برنز موفق به کسب نخستین مدال تالوی کشور در بازی‌های آسیایی شد. علاوه بر این در مسابقات المپیک ۲۰۰۸ پکن در فرم چانگ‌چوان مدال برنز و در قهرمانی جهان در سال۲۰۰۹ در تورنتو مدال طلای فرم دویلین را که به صورت سه‌نفره انجام می‌شود، کسب کرد.
البته این همه مقام‌های او نیست. پیغمبری از سال ۸۳ یکی از مقام‌آوران رشته ووشو در سبک تالو ست. ده‌ها مقام قهرمانی و نایب قهرمانی از جمله افتخاراتی است که او در کشور در رقابت با سایر ووشوکاران کسب کرده است. این هفته پیغمبری میهمان تحریریه شهرآرامحله است تا درباره شروع دوران ورزشی و موفقیت‌هایی که به همراه تیم‌ملی کسب کرده است، برایمان بگوید.
- احسان پیغمبری را همه می‌شناسند. اما نمی‌دانند او ورزش را به‌طور حرفه‌ای از کجا آغاز کرد؟
من ورزش را به‌طور حرفه‌ای از ۱۰ سال پیش در رشته ووشو آغاز کردم. اما از کودکی در رشته‌های مختلفی حضور داشتم.
- حتما رشته‌های رزمی؟
البته من به رشته‌های آکروباتیک و ژیمناستیک علاقه داشتم اما دست تقدیر مرا به سمت رشته‌های رزمی برد. چون دایی‌ام در رشته تکواندو کار می‌کرد و باشگاه داشت به همین خاطر من نزد او تمرین می‌کردم و در این رشته تا دان یک پیش رفتم. مدتی هم در رشته‌های رینگی مشغول بودم و حتی در این رشته در کشور مقام سوم را هم کسب کردم.
- خانواده‌ات با انتخاب این رشته مخالفتی نداشتند؟
همان‌طور که گفتم دایی‌ام در رشته تکواندو در سطح استان صاحب مقام بود و خانواده‌ام به دلیل ذهنیتی که از این ورزش داشتند با حضور و فعالیت من در این رشته مخالفت نمی‌کردند. البته این مسلم است که همه خانواده‌ها دوست دارند فرزندانشان در کنار ورزش تحصیلات را هم ادامه بدهند، اما من ورزش را خیلی بیشتر از تحصیل دوست داشتم!
- چه شد که به تیم‌ملی دعوت شدی؟
من چون به رشته ووشو علاقه زیادی داشتم به سمت این رشته رفتم. ۱۴ سالم بود که در مسابقات کشوری شرکت کردم و اتفاقا در آن رقابت‌ها مقام دوم را کسب کردم. این موضوع باعث تشویقم شد و تصمیم گرفتم به صورت حرفه‌ای‌تر در این رشته فعالیت کنم.
- بعد از این رقابت‌ها بود که به تیم‌ملی دعوت شدی؟
بله، من از سال ۸۵ به تیم‌ملی دعوت شدم و از سال ۸۶ به مسابقات مختلف آسیایی و جهانی اعزام شدم.
من از سال ۸۵ به تیم‌ملی دعوت شدم و از سال ۸۶ به مسابقات مختلف آسیایی و جهانی اعزام شدم
- تو را همه از مسابقات آسیایی گوانگجو می‌شناسند، فکر می‌کنی دلیلش چیست؟
بله، همان‌طور که گفتید همه من را از مدالی که در این رقابت‌ها کسب کردم می‌شناسند. فکر می‌کنم دلیل این امر کسب نشان برنز در سبک تالو در این رقابت‌ها بود زیرا تا قبل از این رقابت‌ها هیچ ووشوکاری در مسابقات برون‌مرزی مدالی کسب نکرده بود.
- برخورد همسایه‌ها و دوستان محله‌ات بعد از اینکه از این رقابت‌ها برگشتی چگونه بود؟
من دوستان زیادی در محله ندارم. چون همیشه در حال سفر یا تمرین هستم. اما همه به من تبریک گفتند و خیلی خوشحال بودند که موفق شدم این افتخار را برای کشور کسب کنم.
- یک‌بار در گفتگویی اعلام کردی که خانه ووشوی مجموعه ورزشی کوثر، هنوز آماده نیست و ووشوکاران منطقه ما مشکلات زیادی را برای تمرین پشت سر می‌گذارند. هنوز هم برای تمرین مشکل داری؟
بله. متاسفانه با گذشت ۷ سال از وعده دولت و مدیرکل تربیت‌بدنی استان هنوز خانه ووشوی قاسم‌آباد آماده نیست. تا جایی که من می‌دانم این سالن احتیاج به معماری خاصی ندارد، زیرا برای ووشو یک سالن بدون ستون شبیه به سوله نیاز است، اما متاسفانه با گذشت ۷ سال و صرف هزینه ۷۵۰ میلیون تومانی هنوز این سالن آماده نیست و برای تمرین باید به شهرک‌رجایی و سالن ووشوی این محله برویم.
- تعداد افراد بااستعداد در این رشته چقدر است؟
این رشته علاقه‌مندان بسیاری دارد و استعدادهای زیادی در آن ظهور می‌کنند. اما به خاطر حمایت نکردن مسئولان استان همه آن‌ها هدر می‌روند یا جذب رشته‌های دیگر می‌شوند. با وجود اینکه مشهد یکی از قطب‌های ووشوی کشور است و ووشوکاران خوبی از این شهر به تیم‌ملی راه پیدا کرده اند اما کوچک‌ترین امکاناتی برای علاقه‌مندان به این رشته وجود ندارد.
- درحال حاضر برای چه مسابقاتی تمرین می‌کنی؟
سال آینده در ماه خرداد مسابقات کشورهای اسلامی در اندونزی برگزار می‌شود و من برای این رقابت‌ها تمرین می‌کنم ضمن اینکه رقابت‌های لیگ ووشو را هم پیش رو دارم.
- سقف آروزهای احسان پیغمبری؟
من به هر چیزی که خواسته‌ام رسیده‌ام و آرزوی دیگری ندارم.
- و حرف آخر؟
از زحمات مربیان و خانواده‌ام تشکر می‌کنم. همین‌طور از نماینده‌های مجلس که برای معافیت قانونی ورزشکاران در درقابت های بین المللی تلاش کردند، سپاسگزارم.
*این گزارش چهارشنبه، ۱۳ دی ۹۱ در شماره ۳۷ شهرآرامحله منطقه ۱۰ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
