دیدن قطار آن‌هم درحال گذر از تونل شست‌وشو، تجربه تازه‌ای است. شاید شبیه وقتی که نخستین‌بار آب در کارواش به تن خودرو خورد، ولی اینجا از کف و پودر خبری نیست.
همیشه یک روز قبل لوحی برای راهبران مترو تنظیم می‌شود و آنجا هر راهبر بر اساس شماره قطاری که برایش تعیین شده، سوار می‌شود و مسافرگیری می‌کند.
شرکت بهره‌برداری قطار شهری مشهد از سال ۸۹ آغاز به کار کرد. زمانی که مترو بعد از سالیان سال انتظار به مجموعه حمل و نقل شهری مشهد افزوده شد و به تدریج جای خودش را میان همشهری‌ها باز کرد. سرعت و امنیت و از آن مهم‌تر دوری از ترافیک، باعث می‌شود مترو بین مشهدی‌ها محبوب‌تر شود. نمای بیرونی قطارشهری با درون آن کاملا متفاوت است. جایی که مهندسان ایرانی زیادی در حال تلاش هستند تا فناوری آن را بومی کنند. اهمیت موضوع وقتی بیشتر می‌شود که بدانیم آلمانی‌ها برای این خدمات درخواست یک میلیون دلار داشته‌اند.
عبور خط قطارشهری از فضای زیرین خیابان شیرازی21 که قدیمی‌ها هنوز آن را به نام کوچه «نو» می‌شناسند، باعث نشست برخی خانه‌ها شده و این مهم‌ترین معضلی است که ساکنان از آن یاد می‌کنند.