اسم میدان مادر شده بود میدان اعدام که روزگاری به میدان پنجراه پایین خیابان میگفتند. اعدام یکجورهایی تبدیل شده بود به نماد منطقه ۱۰. یعنی کسی اینجا را نه با سینما سیمرغش میشناخت و نه هواپیمای معروفش!
آقا و خانم کرمی توانستهاند با راهاندازی کارگاه هنری زمینه اشتغال فرزندانشان را فراهم کنند. کارگاهی که در آن از نقاشی بگیر تا سفالسازی و مجسمهسازی و حجاری روی سنگ انجام میشود.
حسین ماستیانی زاده تندیس «مادر» را در سال۸۲ در میدانی به همین نام در قاسمآباد، جان بخشیده و هفت ماه در تقلای خلق این اثر هنری بوده است.
عباسعلی رئیسالذاکرین، مجسمهساز است که مجسمه مادر کوهسنگی، ماکت هواپیما در قاسمآباد و کوزه و کبوتر در بوستان وحدت از جمله آثار اوست.
مسعود نیکدل، هنرمند پیکرتراش و مجسمهساز است. او معتقد است با تراشیدن پیکره درختان خشک شده، میتوان از آنها اثر هنری خلق کرد.
کارهای چوبی مسعود غلامنژاد را نهتنها در ایران که در ینگه دنیا هم میشناسند و مشتریهای پروپاقرص خود را دارد. او سالهاست در راستهخیابان دستغیب کارگاه نجاری و خراطی دارد.
۱۸ آذر سال ۱۳۵۷ به میدان جلوی شهرداری رسیدیم که ملاحظه شد مجسمه رضاشاه که مدت چهل سال در میدان، سوار بر اسب همچنان استوار بود، با همه استحکامش همچون موم، به دست مردم خرد شد.