زمین‌ مینی‌گلف پارک ملت پنجاه ساله است

هجده‌زمین مطابق با استاندارد‌های جهانی! هر‌کدام اشکال مختلفی دارند؛ مربع، مستطیل، اِل‌مانند، شیب‌دار. بعضی‌هایشان با مانع هستند و بعضی‌ها بدون مانع. حتی پارک ملت تهران چنین زمین‌های استانداردی ندارد.

در تهران یازده‌زمین برای گلف‌بازان وجود دارد که روی بعضی‌ها مانع می‌گذارند تا این هجده‌زمین را درست کنند، اما بوستان ملت مشهد، چنین زمین‌های استانداردی را در خود جای داده است تا هواداران رشته مینی‌گلف را دور هم جمع کند.

این زمین‌ها قدمتی پنجاه‌ساله دارند و خیلی از هواداران میان‌سال کنونی‌اش، از زمان جوانی از آن استفاده کرد‌ه‌اند. با‌این‌حال این زمین‌ها هنوز برای خیلی از شهروندان، ناشناخته است.

شاگرد معلمی‌های دوستانه

«توپ را روی خط نشانه می‌گذاری، پا‌ها را به‌اندازه عرض شانه باز می‌کنی، پاتر (دسته‌ای که با آن به توپ ضربه می‌زنند) را دو‌دستی می‌گیری و به حالت پاندول ساعت به توپ ضربه می‌زنی. هرچه با تعداد ضربات کمتری توپ وارد هول (حفره‌ای که باید توپ در آن قرار گیرد) شود، امتیاز بیشتری می‌گیری.»

این‌ها را سعید یحیی‌زاده می‌گوید. از طرفداران پروپا قرص این رشته است. از جوانی پاتر را در دست می‌گرفته است، البته آن موقع ورزش‌های دیگری هم انجام می‌داده، ولی حالا که به قول خودش سن و سالی ازش گذشته، ورزش روزانه‌اش مینی‌گلف است. او ۱۰ سال است که به‌طور مستمر این ورزش را انجام می‌دهد و در این مدت آن را به سه نفر از علاقه‌مندان آموخته است.

انگار نه انگار که ۶۶ سال سن دارد. سرحال و پرانرژی است. یحیی‌زاده از دهه ۴۰ یاد می‌کند و می‌گوید: از زمانی که پارک ملت ساخته شد، این زمین‌ها هم بود. ابتدا نمی‌دانستم این‌ها چیست. اشکال هندسی آن توجهم را جلب کرده بود تا اینکه یک روز دیدم چند نفر در آن مینی‌گلف بازی می‌کنند.

او از آن زمان پاتر را در دست گرفته و به این ورزش علاقه‌مند شده است. به گفته یحیی‌زاده آن زمان، زمین‌های مینی‌گلف سیمانی بوده‌اند و هرازچندگاهی چند‌نفری در آن بازی می‌کردند، اما به مرور تعداد بازیکنانش بیشتر شده است.

او به جو صمیمی و پرشور و نشاطی که اکنون بین بازیکنان مینی‌گلف پارک ملت مشهد برقرار است، اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: اینجا جوان و پیر ندارد؛ همه کنار هم بازی می‌کنیم. گاهی ما به جوان‌ها می‌بازیم و گاهی آن‌ها به ما می‌بازند. کل‌کل‌هایی که در این بین شکل می‌گیرد، جزو بهترین خاطرات ما می‌شود.

به گفته او این روابط دوستانه ارزش بسیار دارد. آن‌ها در همین روابط، مینی‌گلف را به تازه‌وارد‌ها یاد می‌دهند. ابتدا اگر لازم باشد پاتر‌های خودشان را به آن‌ها می‌دهند. اگر فرد به ادامه‌دادن این رشته علاقه‌مند شد، یا پاتر کرایه می‌کند یا با کمک همین جمع، آن را خریداری می‌کند.

اعزام تیم با برگزاری مسابقات خودجوش

حسین آبخیز از دیگر قدیمی‌های این رشته است و از‌آنجایی‌که از کودکی پاتر را در دست داشته است، می‌توان گفت که موهایش را در این زمین‌ها سفید کرده. او سال‌۴۵ از مدرسه راهی پارک ملت می‌شده و در آن مینی‌گلف بازی می‌کرده است. اکنون هم جزو نفرات برتر و صاحب‌امتیاز این رشته در مشهد به شمار می‌رود.

به گفته او آن زمان دکه‌ای در نزدیکی زمین شماره یک قرار داشته که پاتر کرایه می‌داده است. بعد از انقلاب که شهرداری مدیریت پارک را در دست گرفت، علاقه‌مندان می‌توانستند با دادن کارت شناسایی، پاتر را رایگان به امانت بگیرند. هنگام شیوع کرونا این دکه جمع شده و اکنون حدود دو‌سال است که بوفه دیگری احداث شده که متعلق به بخش خصوصی است و پاتر کرایه می‌دهد.

او به مسابقاتی که اکنون جمعه‌ها صبح در این زمین‌ها برگزار می‌شود، اشاره می‌کند و می‌گوید: در تهران هر هفته جمعه‌ها مسابقات اسکورگیری (امتیازگیری) مینی‌گلف برگزار می‌شود. ما هم تصمیم گرفتیم خودمان این مسابقات را در اینجا برگزار کنیم. برمبنای نتایج همین مسابقات هم دو ماه پیش به مسابقات کشوری تیم اعزام کردیم و توانستیم رتبه دوم را به دست آوریم.

به گفته او طی سال‌های گذشته، هیچ مسابقه رسمی‌ای از‌سوی هیئت گلف برگزار نشده است. دائم مدیریت عوض شده است و نظم و برنامه مرتبی نداشته‌اند. اکنون چند‌ماه است که اوضاع بهتر شده است و توانسته‌اند با پشتیبانی هیئت‌گلف استان به مسابقات کشوری بروند. تا قبل از این، بازیکنان به‌طور شخصی در مسابقات شرکت کرده و مقام کسب کرده‌اند.

مشکلات فعلی زمین گلف

امیر گاراژیان از دیگر بازیکنان مینی‌گلف است. در آستانه چهل‌سالگی قرار دارد و ۱۰‌سال هست که به این ورزش روی آورده است. به‌گفته او چند سال پیش، زمین‌های مینی‌گلف پارک ملت را که از ابتدا سیمانی بوده است، چمن مصنوعی کردند که تأثیر زیادی بر جذب بازیکنان و علاقه‌مندان گذاشت، اما حالا که این چمن‎ها کیفیت خود را از دست داده، معضلی برای بازیکنان است.

گاراژیان در حالی‌که در زمین‌ها حرکت می‌کند و قسمت‌های مختلف آن را نشان می‌دهد، می‌گوید: ببینید چطور چمن باد کرده است. این‌ها روی حرکت توپ اثر می‌گذارد. بعد هم به قسمت‌هایی که چمنش پاره شده یا در آن درز‌هایی ایجاد شده است، اشاره می‌کند. سپس روی سنگ‌های شکسته کنار زمین دست می‌گذارد و می‌گوید: این‌ها را خود بازیکنان با هزینه شخصی ترمیم کردند.

سال‌هاست که پارک ملت و هیئت‌گلف هیچ توجهی به ما و این زمین‌ها ندارند. یحیی‌زاده و آبخیز نیز صحبت‌های او را تأیید می‎کنند و بعد به مشکلاتی از‌جمله نداشتن آبسردکن، نداشتن نیمکت و سوختن بعضی چراغ‌های روشنایی زمین‌ها اشاره می‌کنند. این گلایه‌های آن‌ها باعث می‌شود که سراغ مدیر بوستان ملت برویم.

با مشارکت هیئت گلف مشکلات را رفع می‌کنیم

محسن سالارپیشه که خودش به تازگی از زمین‌ها بازدید کرده است، بخشی از این گلایه‌ها را درست می‌داند و تأکید می‌کند که چمن مصنوعی زمین گلف فرسوده شده است و نیاز به تعویض دارد. او سپس به ارائه توضیحاتی می‌پردازد و می‌گوید: از ابتدا قرار بوده مسئولان هیئت گلف پای کار باشند و چنین مواردی را پیگیری کنند، اما طی سال‌های گذشته این اتفاق نیفتاده است و حالا با این فرسایش‌ها و مشکلات آن مواجه هستیم.

مدیر بوستان ملت ادامه می‌دهد: میز‌های پینگ‌پنگ، مبلمان پارک و‌... همه در برنامه کاری ما تعریف شده است و برای نگهداری آن‌ها به پیمانکار هزینه‌ای پرداخت می‌کنیم، اما متأسفانه زمین‌های گلف در این دفترچه‌ها تعریف نشده و آیتمی با این عنوان در مسئولیت‌های پیمانکار نیست. به‌همین‌دلیل موضوع را با اداره فرهنگی منطقه ۱۱ مطرح کردم تا از‌طریق کارشناسان ورزشی آن‌ها بتوانیم هیئت گلف را پای کار بیاوریم و به‌صورت مشارکتی، اقدامات لازم را برای بهبود این زمین‌ها انجام دهیم.

او نداشتن آب‌سردکن را هم موضوعی مربوط‌به کل پارک می‌داند و می‌گوید: آب‌سردکن با برق کار می‌کند و ممکن است در ایمنی شهروندان مشکلاتی ایجاد کند؛ به‌همین‌دلیل در کل پارک هیچ آب‌سردکنی نداریم و به‌جای آن، آبخوری‎ راه‌اندازی کرده‎ایم. کمی آن طرف‌تر از زمین گلف هم آبخوری هست، اما سعی می‌کنیم یک آبخوری نزدیک‌تر نیز برایشان راه‌اندازی کنیم.

او همچنین قول می‌دهد که تا آخر سال چند نیمکت در این قسمت گذاشته شود. برای مشکل روشن‌نشدن برخی چراغ‌های زمین مینی‌گلف هم بلافاصله دستور پیگیری می‌دهد و می‌گوید: تا پایان همین امروز این مشکل برطرف می‌شود.