زمین اسکیت پارک ملت، پاتوق ورزشی بچه‌های شهر

رمپ‌هایش آدم را یاد سرسره‌بازی می‌اندازد. البته این سرسره‌ها نه نرده دارند و نه پله! باید کفش‌های چرخ‌دار بپوشی، از دور سرعت بگیری و وقتی به رمپ‌ها رسیدی، با کمک چرخ‌های زیر پایت، خودت را بالا بکشی. بعد با یک چرخش روی لبه رمپ، برگردی و به‌سمت پایین سُر بخوری. همان‌قدر که لذتش قابل تصور است، ترس و هیجانش هم تنت را مورمور می‌کند.

زمین اسکیت بوستان ملت که قدمتی بیست‌و‌سه‌ساله دارد، جزو اولین زمین‌های اسکیت مشهد است. این زمین هم مانند رمپ‌هایش فراز‌و‌نشیب‌های بسیاری را پشت سر گذاشته است. در دوره‌هایی نیمه‌تعطیل بوده و مجدد فعال شده است. ابتدا زمینی کوچک‌تر بوده و بعد‌ها وسیع‌تر شده است. طی یک سال گذشته هم تجهیزات مختلفی به آن اضافه شده و تحولاتی داشته است.

مطلب مرتبط زمین‌ مینی‌گلف پارک ملت پنجاه ساله است

شروع تمرین در‌کنار استخر چشم

زمین اسکیت بوستان ملت نزدیک حاشیه بولوار امامت و در نزدیکی شهر بازی قرار دارد. مساحت این زمین حدود ۴ هزار‌و‌۵۰۰‌متر مربع است؛ با‌وجوداین خیلی‌ها با بی‌تفاوتی از کنارش عبور می‌کنند، به‌طوری‌که حتی بسیاری از قدیمی‌ها درباره آن اطلاع چندانی ندارند. مهدی نصرآبادی که از کودکی به پارک ملت رفت‌وآمد دارد، می‌گوید: از اواخر دهه ۷۰ این زمین بود ولی هیچ‌وقت واردش نشدم و آن را از نزدیک ندیدم.

داوود هودانلو ورزشکار هفتاد‌ساله‌ای است که از ۱۰‌سال پیش برای ورزش به پارک ملت می‌آید، اما فقط یکی‌دو‌ماه است که متوجه زمین اسکیت شده است. بسیاری دیگر از شهروندان و رهگذران پارک ملت نظری مشابه اینها دارند، اما سراغ قدیمی‌های رشته اسکیت که می‌رویم، حرف‌های بسیاری از تاریخچه تشکیل این زمین دارند.

مهدی محمدپور‌روحی، از شهروندان قدیم محله آزادشهر و جزو اسکیت‌بازان و اولین مربیان این رشته در مشهد است. به گفته او از حدود سال‌۶۴ در مشهد اسکیت‌بازان در پارک‌ها و خیابان‌ها بازی می‌کردند ولی زمین مشخصی نداشتند.

در پارک ملت نزدیک استخر چشم، یک زمین دایره‌ای کوچک بوده که رزمی‌کاران و دیگر ورزشکاران گهگاه از آن استفاده می‌کردند. چون این زمین صاف بوده است، اسکیت‌سواران هم گاهی از آن به‌عنوان زمین اسکیت استفاده می‌کردند، اما مختص این رشته نبوده است. از حدود سال‌۷۵ که انجمن اسکیت استان تشکیل شده، دغدغه ایجاد زمین برای این ورزش هم شکل گرفته است.

او می‌گوید: آن زمان فقط در مجموعه ورزشی بولوار سجاد زمین اسکیت وجود داشت، آن هم فقط یکی‌دو‌ماه در طول سال فعال بود و باقی اوقات را اسکیت‌بازان در همین پارک ملت یا خیابان‌ها تمرین می‌کردند.

روزی که اسکیت‌بازان به زمین مخصوص آمدند

آقا‌مهدی همان‌طور‌که کنار زمین فعلی اسکیت ایستاده و آفتاب ابروهایش را در هم کشیده است، دستش را به سمت زمین نشانه می‌گیرد و می‌گوید: آن زمان این قسمت پارک ملت زمین خالی بود. دار و درخت چندانی هم نداشت. اینجا وسایلی مثل بیل و فرغون و شن ریخته بودند. من و چند نفر دیگر از اسکیت‌بازان آن زمان رفتیم به شهرداری پیشنهاد کردیم که اینجا را زمین اسکیت کنند و درنهایت موافقت شد.

آقا‌مهدی به زمین کناری اشاره می‌کند و می‌گوید: آن زمین پینت‌بال را می‌بینید؟ ابتدا آنجا زمین اسکیت بود. سال‌۸۰ به ما دادندش. در ورودی آن از کنار زمین تنیس بود. روزدرمیان خانم‌ها و آقایان می‌رفتند در آن اسکیت بازی می‌کردند. هزینه ورودی داشت. یادم نیست چقدر بود، ولی، چون جا نیفتاده بود، اسکیت‌بازان هنوز در پارک بازی می‌کردند. ما به آنها می‌گفتیم بیایند در زمین بازی کنند ولی اغلب استقبال نمی‌کردند و ترجیح می‌دادند در فضای آزاد پارک باشند. تا اینکه دیگر اجازه بازی در پارک را به آنها ندادند و همه ملزم شدند در پیست تمرین کنند.

به گفته او سال‌۸۵ زمین فعلی به زمین قبلی اضافه شده و زمین اسکیت توسعه پیدا کرده است، اما اوایل دهه‌۹۰ زمین اولیه را به رشته پینت‌بال داده‌اند. در حال حاضر، زمین فعلی به دو قسمت مجزا برای اسکیت خانم‌ها و آقایان تقسیم شده است. 

ساخت رمپ با کمک قهرمانان کشوری

طی دو‌سه‌سال گذشته، زمین فعلی اغلب غیرفعال بوده است. سال گذشته آن را به مزایده گذاشتند. از‌آنجا‌که مهدی مرتاض، مزایده را برده است، مابقی ماجرا را او توضیح می‌دهد؛ می‌گوید: این زمین رمپ نداشت. وقتی به من واگذار شد، دو نفر از قهرمانان کشوری رشته اسکیت را دعوت کردم و از روی نقشه‌ای که آنها دادند، شروع کردم به ساخت رمپ‌های مختلفی که اکنون می‌بینید.

بعد از ساخت، آنها روی رمپ‌ها می‌رفتند و اشکالاتش را می‌گفتند و ما برطرف می‌کردیم. حالا با وجود این رمپ‌ها، زمین اسکیت پارک ملت جزو بزرگ‌ترین و مجهزترین پیست‌های اسکیت مشهد شده است. از مهر پارسال تاکنون چهاردوره مسابقه و یک دوره اردوی تمرینی مشترک باشگاه‌‎های اسکیت کشور در این زمین برگزار شده است.

مربیان مختلفی در آن به تدریس رشته اسکیت می‌پردازند و با‌توجه‌به ایام تابستان و اوقات فراغت بچه‌ها، پیست روز‌های شلوغش را پشت سر می‌گذارد. دسترسی راحت به پارک ملت و وجود مترو و خطوط متعدد اتوبوس باعث شده است که علاقه‌مندان به اسکیت بتوانند از نقاط مختلف شهر در این زمین حضور پیدا کنند.

تاب‌بازی‌های بعد‌از اسکیت‌سواری

ریحانه نوغانی مادر مرسانا شرافتی است. مرسانا از چهارسالگی اسکیت را شروع کرده است و اکنون در هفت‌سالگی یک مقام کشوری و پنج‌مقام استانی دارد. مادر مرسانا می‌گوید: پیست پارک ملت نسبت‌به دیگر زمین‌های مشهد خوب است، اما نسبت‌به زمین‌های سایر شهر‌ها هنوز کمبود‌های بسیاری دارد.

او ادامه می‌دهد: پارسال که برای مسابقات کشوری رفتیم، بچه‌ها باید از بالای کوه می‌آمدند پایین؛ ولی در مشهد، اصلا امکان چنین تمرینی ندارند و حتی یک بار روی کوه تمرین نکرده‎اند. غزل قوی‌پنجه هم دختر هشت‌ساله‌ای است که اولین جلسه آموزش را دارد سپری می‌کند. گاهی اسکیت زیر پایش سُر می‌خورد و به زمین می‌افتد.

غزل پیست اسکیت پارک ملت را به دیگر پیست‌ها ترجیح می‌دهد و می‌گوید: اینجا، چون داخل پارک است و تاب و سرسره دارد، بهتر است. بعد از اسکیت می‌روم تاب‌بازی می‌کنم. هوایش هم خوب است.

* این گزارش پنج‌شنبه ۱۱ مردادماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۵۹ شهرآرامحله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.