حکایت شصت سال نجاری اوستا عباس در سرشور 
نوحهخوان محله طرق از اذانگویی بر پشت بام مساجد شروع کرد 
مرتضی گواه قهرمان مسابقات بین‌المللی کاپ آزاد استانبول است
مرتضی گواه، در مسابقات بین‌المللی کاپ آزاد جهانی تهران مقام نخست و در سال ۲۰۰۵ در مسابقات بین‌المللی کاپ آزاد جهانی استانبول مقام دوم را کسب کرده است.
کلاس دوم راهنمایی بودم که با یکی از هم‌کلاسی‌هایم دعوایم شد. آن زمان اندام ظریفی داشتم، اما هم‌کلاسی‌ام قوی بود یک بار که دعوایمان شد او مرا هل داد و سرم به نیمکت خورد و شکست. در این فکر بودم که چگونه از او انتقام بگیرم. یک روز که از خیابان عبادی فعلی می‌گذشتم دیدم چند نفر در یک کلاس در حال تمرین هستند.
هنگامی‌که وارد باشگاه شدم تمرین‌های استاد با شاگردانش مرا جذب کرد. از اینکه چندین نفر حرکاتی را به صورت منظم اجرا می‌کردند بسیار لذت بردم، از آنجا بود که تصمیم گرفتم در آن کلاس ثبت‌نام کنم. با خودم می‌گفتم اگر قصد انتقام دارم باید قوی باشم و بهترین راه، کاراته است.
مرتضی گواه، ۳۵ سال دارد و ساکن محله فرهنگیان مشهد است و از همان دوران راهنمایی ورزش کاراته را شروع کرده است. او در مسابقات بین‌المللی کاپ آزاد جهانی تهران مقام نخست و در سال ۲۰۰۵ در مسابقات بین‌المللی کاپ آزاد جهانی استانبول مقام دوم را کسب کرده است. البته در مسابقات کشوری نیز کارنامه درخشانی دارد. گواه را به تحریریه شهرآرامحله دعوت کردیم و با او هم‌کلام شدیم.
انگيزه‌ام براي شروع كاراته خوب نبود
مرتضی گواه قبول دارد که انگیزه خوبی برای آغاز ورزش نداشته، اما او یکی از بهترین کاراته‌کاران شهر و منطقه ما شد. خودش در این خصوص می‌گوید: سال۶۷ با انگیزه انتقام از دوستم ورزش را آغاز کردم، اما هرگز با او درگیر نشدم و او یکی از بهترین دوستان من شد.
ولی انگیزه انتقام باعث شد که تمرین‌هایم را در کاراته ادامه بدهم و باتوجه به علاقه‌ای که داشتم توانستم در مدت کوتاهی پله‌های ترقی را پشت سربگذارم. او خاطرات بسیاری از مسابقات ورزشی اش دارد که به یکی از آنها اشاره می‌کند و می‌افزاید: وقتی کمربند نارنجی داشتم در یکی از مسابقات استانی شرکت کردم، اما توانستم حریفم که کمربند قهوه‌ای داشت را شکست دهم و این فقط به دلیل علاقه‌ام بود.
سال۶۷ با انگیزه انتقام از دوستم ورزش را آغاز کردم، اما هرگز با او درگیر نشدم
ورزشكاري كه افتخار محله شد
این ورزشکار محله در خصوص مقام‌هایی که در این سال‌ها کسب کرده توضیح می‌دهد: در مسابقات قهرمانی استانی و کشوری بسیاری شرکت کردم که در بیشتر آنها مقام اول یا دوم را به دست آوردم. گواه در ارتباط با مسابقات برون‌مرزی که در آنها شرکت کرده بیان می‌کند: تیم کاراته خراسان در مسابقات سال۱۳۷۵ روز‌های درخشانی را پشت سرگذاشت و در این رقابت‌ها مقام اول را کسب کرد و از این رقابت‌ها به مسابقات جهانی مجارستان راه یافت.
متاسفانه تا چند ماه قبل هم برای شرکت در این دوره از مسابقات جهانی در اردوی سختی بودیم، اما، چون اسپانسری برای تامین هزینه‌ها نداشتیم نتوانستیم در این دوره از مسابقه‌ها شرکت کنیم. وی می‌افزاید: سال ۸۰ نیز مسابقات جهانی در سوئد برگزار شد با وجود آمادگی خوبی که داشتیم به تیم ایران مجوز حضور در رقابت‌ها را ندادند؛ که دلیل واهی آن حمله ۱۱ سپتامبر بود. این ناکامی‌ها چه برای من که همراه تیم بودم و چه برای سایر شرکت‌کنندگان باعث سرخوردگی و ناامیدی شد.
گواه به نخستین مقام بین‌المللی‌اش در مسابقات جهانی کاپ آزاد تهران اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: در این مسابقات توانستم مقام اول انفرادی و مقام سوم تیمی را کسب کنم. با استفاده از سهمیه‌ای که در این مسابقات به دست آوردم توانستم در رشته تربیت‌بدنی دانشگاه فردوسی مشهد مشغول به تحصیل شوم. این ورزشکار محله‌ما در دوران دانشجویی دو دوره به همراه تیم دانشگاه قهرمان کشور شده است و در خصوص مسابقاتی که به همراه تیم دانشجویی اعزام شده، بیان می‌کند: در دوران دانشجویی به همراه تیم دانشگاه در مسابقات جهانی کاپ آزاد استانبول شرکت کردم که توانستم مقام دوم را کسب کنم.
كاراته رو به افول است
این هم محله ای ورزشکار می‌گوید: از آن دوران تاکنون مربی بوده‌ام و تیم‌های بسیاری را برای استان، دانش‌آموزی و بسیج تشکیل داده ام و شکر خدا این تیم‌ها توانسته‌اند مقام‌های خوبی را در سطح استان و کشور کسب کنند. این ورزشکار محله‌مان از وضعیت فعلی ورزش راضی نیست و آن را رو به افول می‌داند و با انتقاد از خانواده‌ها می‌افزاید: باتجربه‌ای که دارم می‌توانم بگویم خانواده‌ها مقصر اصلی برای کاهش تمایل فرزندان به ورزش کردن هستند.
آنها تصور می‌کنند ورزش، فرزندانشان را از درس عقب می‌اندازد یا آنها را خشن می‌کند در‌صورتی‌که بدن سالم ساکن نیست. وی بیان می‌کند: خانواده‌ها می‌گویند: برای پرداختن فرزندانمان به ورزش وقت نداریم اما هنگامی‌که آنها سر از کافه‌سنتی‌ها در می‌آورند یا به دام اعتیاد گرفتار می‌شوند به دنبال راه چاره هستند. جوانان دوست دارند والدینشان برای تماشای تمرینشان به سالن بیایند و مورد تشویق قرار بگیرند.
كاراته در محلات به فراموشي سپرده شده است
گواه توضیح می‌دهد: در حال حاضر ورزش کاراته با وجود استعدادهایی که در محلات وجود دارد به دست فراموشی سپرده شده است در‌صورتی‌که اگر از پایه یعنی از محلات برای کودکان و نوجوانان برنامه‌ریزی داشته باشیم می‌توانیم تیم کاراته قوی استانی نیز در مسابقات داشته باشیم.
این ورزشکار در پایان عنوان می‌کند: حرکت‌هایی از سوی شهرداری برای ورزش انجام شده است، اما تجربه نشان داده که این حرکت‌ها شاید دائمی نباشد و با آمدن مدیر جدید برنامه‌ها هم تغییر خواهند کرد.
در‌صورتی‌که اگر می‌خواهیم ورزش را در محلات نهادینه کنیم باید از ورزش‌های همگانی شروع کنیم تا اشتیاق به ورزش در بین شهروندان ایجاد شود.
* این گزارش چهارشنبه، ۲۳ اسفند ۹۱ در شماره ۴۷ شهرآرامحله منطقه ۱۰ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
