خانه قاجاری با طعم بستنی نمکی!

بین سال‌های ۱۲۹۰ تا ۱۳۲۵ دوره‌گردی به بازارچه سراب می‌آمد که اهالی با شنیدن صدای «بستنی، آی بستنی» با خوشحالی از خانه‌های خود خارج می‌شدند. بسیاری از قدیمی‌ها برای فرزندان خودشان از ظاهر این مرد بستنی‌فروش با لباس بلند پوستین و کفش‌های چرمی یاد کرده‌اند. اکنون لباس، کفش و حتی قاشقک بستنی این دوره‌گرد در یکی از اتاق‌های خانه تاریخی قربا نگهداری می‌شود.

مطلب مرتبط عمارت قربا؛ اولین خانه موزه مشهد

چرخ دستی این دوره‌گرد نیز در گوشه‌ای از حیاط خانه قرار دارد. حیاط باصفایی که کف آن آجرچین است و با چند نیمکت و میز و صندلی پذیرای بازدیدکنندگان موزه با بستنی نمکی به شیوه قاجار است؛ درست مشابه همان بستنی‌ای که مرد دوره‌گرد برای اهالی بازارچه درست می‌کرد. این بستنی تنها با شیر درست می‌شد.

شیر حدود ۱۰‌ساعت می‌جوشید تا قوام می‌آمد. از خامه و ثعلب در تهیه آن استفاده نمی‌شد. چون درگذشته برق و یخچالی وجود نداشت، برای نگهداری آن از یخ و نمک استفاده می‌شد. برای همین به آن بستنی نمکی می‌گفتند.

خانه دکتر نصیریان یا با نام امروز «خانه موزه تاریخی قربا»، با متراژ حدود ۱۳۰‌متر، در دو طبقه و زیرزمین ساخته شده است. درِ ورودی خانه از کوچه سراب باز می‌شود. سردرِ این خانه با طاق جناقی ساخته شده و تداعی‌کننده معماری سنتی و کهن مشهد است.