اکثر زمینهای این محدوده در ابتدای سکونتها متعلقبه ارگانهای مختلف دولتی بوده است، اما در گذر زمان و با ورود سرمایهگذاران و سازندگان، اقشار مختلف مردم ساکن این کوچه شدهاند اما بیشتر ساکنان در حال حاضر فرهنگیان هستند.
صحن انقلاب اسلامی، صحن کهنه یا صحن عتیق، قدیمیترین صحن مجموعه حرم است. بنای اولیه صحن به دوره تیموری میرسد، اما شکل امروزی آن مربوط به دوره صفوی و عهد شاهعباس اول صفوی است.
خانه توکلی در خیابان شهیدنوابصفوی ۷ با اُرسیهای قاجاری، آجرچینیهای زیبا و ساختمان قرینه بینقصش درمیان خانههای تاریخی مشهد شاخص است.
علی رفعتی تعریف میکند: صفرتاصد کار ساخت کامل مسجد ولیعصر (عج) که حدود چهارسالی زمان برد، مردمی بود. هر کدام از همسایهها در هر پست و مقامی که بودند، دستبکار شدند تا مسجد ساخته شد.
یکی از مستشاران بلژیکی که برای اداره امور پستی ایالت خراسان راهی مشهد شده بود، در این شهر دست به اقدامی خارج از حدود وظایفش زد که تبعات سنگینی برایش بهدنبال داشت.
دانشآموزان دبستان شهید جهانآرا، بیش از هر دانشآموز دیگری تحتتاثیر رشادتهای دلاوران جنگ تحمیلی هستند، نسل سوم مهاجران آبادانی و خرمشهری که مشهد را پناهی برای آمال و آرزوهایشان دانستهاند.
