۴۴سال پیش، مرحوم حسین سیدی‌جلالی تصمیم گرفت اولین مسجد محله ارشاد را بسازد. با‌توجه‌به اینکه ساخت مسجد با دوران جنگ تحمیلی هم‌زمان بوده، مرحوم سیدی‌مصالح ساختمانی را به‌سختی تهیه می‌کرد.
دیوار تابران توس که روزگاری ارتفاعش به دوازده متر می‌رسید، حالا آن‌چنان فروخفته که با وجود مرمت دروازه رودبار، باز هم نمی‌تواند توجه چندانی به خود جلب کند. بخش زیادی از دیوار تخریب‌شده و ارتفاعش به نیم‌متر هم نمی‌رسد.
سیدمهدی مرجانی می‌گوید: اینجا از قدیم دریادل بود و این قسمت هم ته‌پل‌محله. یک بازارچه محلی اینجا بود؛ همین جایی که الان کوچه شهیدجاویدی ۶ است. جای این پله‌ها کوچه بود که شیب داشت.
میرز‌ای وسط میدان میرزاکوچک خان، مرد جنگل که ابهتش آدم را نا‌خودآگاه از ماشین بیرون می‌کشد تا تمام قد روبه‌رویش بایستی و بگویی سلام سردار! آدم‌های این حوالی صبح‌شان را با همین سلام کوتاه شروع می‌کنند.
خانه‌ای در کنار خانه ابدی فردوسی، به افتخار کودکان و برای پیوندشان با پشتوانه غنی ادبی ایران، «کودک‌وشاهنامه» نام گرفته است. کودکان محله فردوسی به این خانه پناه می‌آورند و با داستان‌های شاهنامه آشنا می‌شوند.
شیلان یک غذای معمولی برای عموم مردم نیست یا دست‌کم عرضه آن در کل اوقات سال رواج ندارد. شیلان ولیمه‌ای بوده که آن را در اعیاد ملی یا مذهبی و فتوحات نظامی و مناسبت‌های خاص طبخ و توزیع می‌کرده‌اند.
