۲۷ بهمن ۱۲۸۵، مجلس شورای ملی دوره اول، شاهد قرائت نامه‌ای بود که جمعیت حاضر بار رنج و ذلت آن را تحمل نکردند و به تلخی گریستند. این‌بار ناموس ایرانی به غارت رفته بود و در کریه‌ترین حالت ممکن، ننگین‌ترین واقعه تاریخ معاصر ایران را رقم می‌زد.
فاطمه هراتی از شهر‌هرات یزد به مشهد آمد و می‌گویند او اولاد می‌خواست که بعداز حاجت‌رواشدن اتاق سه‌در‌چهار خودش را همراه با درخت توت حیاط و چاه آبی وقف مسجد کرد. مردم هم روی همان زمین بنای مسجد را ساختند.
سرپناه شبانه‌ای در انتهای شهرک شهید رجایی پناهگاه بی‌خانمان‌هاست؛ محلی که با هزینه بهزیستی و کوشش مجید حشمتی تأسیس شده است؛ جایی که ۹۰ درصد افراد آن با اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کنند.
خیابان شهیدثنایی ۳ که به نام شهیدمحمدعلی محمدی‌بروانلو مزین شده است. این معبر قدیمی از سال ۱۳۶۰ جزو محدوده شهری محسوب می‌شود و پیش از آن به‌صورت باغ‌های میوه و زمین‌های کشاورزی بوده است.
اینجا کانون پرورش فکری کودکان شماره۱۰ مشهد در محله لادن است. مثل همه کانون‌ها، کتابخانه و کلاس‌های مختلف فرهنگی، هنری و ادبی دارد، اما در کنارش به‌طور تخصصی درباره ادبیات و برگزاری کارگاه‌های این رشته فعالیت می‌کند.
