دلم می‌خواهد هر جایی از دستم برمی‌آید، گره‌ای را باز کنم. گاهی حتی از خدا می‌خواهم که آرامش قلبی به من بدهد. بگوید «تو را آفریده‌ام و می‌توانی یک کتاب بخوانی.»
رضا نظامی‌موظف، پژوهشگر و نخبه مشهدی که هواپیمای فوق‌سبک می‌ساخت، بعد از تزریق یکی از واکسن‌های کرونا فلج شد و حالا کنار خیابان روی ویلچر می‌نشیند و ملودیکا می‌نوازد.
جبار باغچه‌بان به دعوت جمعی از فرهنگیان، در اواخر سال ۱۳۲۶ خورشیدی گذرش به مشهد افتاد و برای حدود سه ماه ساکن شهر امام‌رضا (ع) شد.
«زینب نوروزی» توان‌خواه هنرمندی است که با وجود داشتن محدودیت‌های شدید جسمی‌حرکتی توانسته تابلو‌های هنری زیادی بکشد و تماشاچیان کارهایش را انگشت به دهان بگذارد!
محمد خاوری با وجود زخم بستر بر روی ویلچر می‌نشیند و با وزن کردن مردمان سعی دارد رزق حلالی برای خانواده‌اش فراهم کند.
معلمان مرکز آموزشی «تبسم» که ویژه کودکان اوتیسم است، دست به ابتکار جالبی زده‌اند و درکنار تدریس، طراحی چند ابزار کمک آموزشی و وسایل بازی را در برنامه خود قرار دادند.
ملیحه کیان‌طلب در بیست سالگی براثر بیماری ناشناخته‌ای توانایی راه رفتن را از دست می‌دهد و بعد از مدتی متوجه قدرت دستانش در بافتنی و چرم‌دوزی می‌شود.