جانبازی‌اش ۳۰ درصد است و مشکلات اعصاب و روان هم دارد. با این وجود کارش را رها نمی‌کند و در آموزش و پرورش ناحیه ۱، ناحیه ۵ و تبادکان مشهد به دبیری می‌پردازد.
نازنین خاندان با همکاری چند نفر از دوستانش تابلویی از واقعه کربلا کشیده که حائز مقام برتر شد. آن‌ها با رد پیشنهاد خرید تابلوشان به مبلغ صد‌میلیون‌تومان، نقاشی را به آستان قدس رضوی اهدا کردند.
مو‌سپید‌کردن آقارضا در کوچه سراب باعث شده جایگاه ویژه‌ای بین اهالی داشته باشد. او گوش شنوای همسایه‌ها و کسبه محله است. پای درددل‌ها می‌نشیند، آشتی برقرار می‌کند و در مراسم خواستگار نقش بزرگتر را بازی می‌کند.
فاطمه‌خانم وقتی در بمب‌گذاری حرم دچار آسیب‌دیدگی از ناحیه پا شد، آن‌قدر وضعیتش وخیم بود که پزشکان می‌گفتند پا باید از بالای زانو قطع شود. او حالا بعد‌از گذشت ۳۱ سال هنوز روی هر‌دو پایش راه می‌رود.
حال و هوای خیاط‌خانه‌اش به دهه ۳۰ و ۴۰ می‌ماند. انگار در بالاآمدن از هر پله یک‌دهه به عقب برمی‌گردی، آن‌گونه که وقتی به اتاق خیاطی‌اش می‌رسی و آن ایوان باصفایی که اکنون دیگر برای خودش اثری تاریخی است.
دیدم مال و منال برای سفره‌داری ندارم و از طرفی هم در ذاتم لاتی و داشی نیست. برای همین چرخی را انتخاب کردم تا در میان مردم صاحب ارزش و احترام شوم.
